مقابله با تهدیدات انگلی در حال تغییر: برنامه جامع تشخیصی برای کلینیک‌های دامپزشکی

1. مشکل مقاومت دارویی به طور فزاینده ای برجسته می شود

• مقاومت بالقوه در برابر داروهای پیشگیری کننده کرم قلب:گزارش‌هایی از سویه‌های کرم قلب با حساسیت کاهش یافته به داروهای ماکرولید حلقوی در بخش‌هایی از جهان گزارش شده است، که پیشگیری را با چالش مواجه می‌کند و تأیید تشخیصی پس از عفونت را مهم‌تر می‌کند.
• مقاومت در برابر انگل‌های رایج روده:گزارش هایی از مقاومت آسکاریس، کرم قلابدار و کرم شلاقی در برابر داروهای ضد انگلی معمول مانند بنزیمیدازول ها و پرازیکوانتل ها به طور مکرر دیده می شود.
• تاثیر بر استراتژی های تشخیصی:وجود مقاومت دارویی به این معنی است که نمی توان صرفاً به سابقه ضد انگلی برای تعیین وضعیت عفونت تکیه کرد و آزمایش دقیق اتیولوژیک پایه و اساس تدوین یک طرح درمانی موثر و ارزیابی اثربخشی درمان است.

2. دامنه توزیع جغرافیایی همچنان در حال گسترش است

• تغییرات توزیع بردار:گرم شدن کره زمین و سایر عوامل منجر به گسترش دامنه توزیع جغرافیایی و طولانی شدن فصل فعالیت ناقل‌های انتقال‌دهنده مانند پشه‌ها و کنه‌ها می‌شود و باعث می‌شود بیماری‌های بومی منطقه‌ای (مانندبیماری کرم قلب سگ، بیماری لایم، اریلیشیوز و غیره) به مناطق جدید گسترش یابند.
• افزایش تحرک حیوانات:مسافرت حیوانات خانگی، فرزندخواندگی بین منطقه ای و مهاجرت حیوانات سرگردان، انتقال انگلها و بردارهای آنها را در مناطق مختلف تسریع می بخشد.

3. تهدیدهای انگلی نوظهور و دوباره ظاهر شده

علاوه بر انگلهایی که به طور سنتی مورد توجه قرار می گیرند، برخی از انگلهایی که در گذشته نسبتاً نادر بودند یا به مناطق خاصی محدود می شدند (مانند برخی از نماتدها، کرم های چشمی، پروتوزوآهای خاص و غیره) نیز ممکن است به دلیل تغییرات محیطی یا معرفی به چالش های بالینی جدیدی تبدیل شوند که دامپزشکان باید هوشیار باشند.

4. خطر بیماری های مشترک بین انسان و دام را نمی توان نادیده گرفت

بسیاری از انگل‌های حیوانی (مانند آسکاریس، کرم قلابدار، توکسوپلاسما، ژیاردیا، کریپتوسپوریدیوم و برخی از عوامل بیماری‌زای منتقله از کنه) پتانسیل مشترک بین انسان و دام را دارند، بنابراین تشخیص و کنترل دقیق عفونت‌های انگلی در حیوانات برای حفظ ایمنی بهداشت عمومی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است.