{{ pageData.json_data.img_alt_0 }}

Is de huid van uw hond altijd rood en krabt hij voortdurend? Wees niet onachtzaam! Leer over mogelijke oorzaken en allergietests (veterinaire diagnose is cruciaal!)

Als eigenaar moet je je bedroefd en angstig voelen als je je geliefde hond voortdurend ziet krabben, de huid rood wordt, en zelfs krabt tot het bloedt en haar verliest."Rode en jeukende hondenhuid"is een zeer veel voorkomend iets in dierenkliniekenHuidproblemen bij huisdieren. De eerste reactie van veel eigenaren is: "Heeft mijn hond een allergie?" Inderdaad, allergieën zijn een van de belangrijkste oorzaken van langdurige jeuk bij honden, maar het is zeker niet de enige oorzaak! Voordat u zich haast om het voer van uw hond te veranderen of naar "anti-allergische" methoden te zoeken, is het belangrijk om andere mogelijkheden te begrijpen. Dit artikel helpt u bij het ordenen van de veelvoorkomende oorzaken van jeukende huid bij honden, met de nadruk opSymptomen van hondenallergie(inclusiefVoedselallergie bij hondenen omgevingsallergieën), en legt uitHoe testen dierenartsen op allergieënen de gebruikelijkeHond allergietestmethode aanbevelen.Maar onthoud goed dat dit artikel de professionele beoordeling van een dierenarts niet kan vervangen! Alleen een dierenarts kan de werkelijke oorzaak achterhalen en de juiste behandeling geven.

Niet alleen allergieën! Mogelijke oorzaken van een rode en jeukende huid bij honden

Wanneer een hond huidjeuk heeft, zal de dierenarts meestal als een detective te werk gaan, volgens een bepaalde lijn van denken om enkele relatief veelvoorkomende of gemakkelijk te behandelen problemen uit te sluiten:

1. Externe parasitaire infectie

  • Vlooien:Dit is een van de meest voorkomende oorzaken. Vlooienbeten zelf kunnen een hond al jeuk geven, en wat nog vervelender is, is dat veel honden allergisch zijn voor het speeksel van vlooien (genaamd vlooienallergie dermatitis, VAD), zelfs als er maar één of twee vlooien op zitten, kan dit hevige jeuk over het hele lichaam veroorzaken, vooral in de onderrug en de basis van de staart.
  • Mijten:Verschillende soorten mijten kunnen verschillende huidziekten veroorzaken. Zo veroorzaakt schurft hevige jeuk en schilfers, vooral op de oorranden, ellebogen en buik; terwijl Demodex-mijten meestal haaruitval en erytheem veroorzaken bij honden met een verlaagde immuniteit, met wisselende mate van jeuk.
  • Luizen:Hoewel relatief zeldzaam, kunnen honden ook luizen oplopen, die jeuk en rusteloosheid veroorzaken.
  • Hoe de dierenarts het controleert:De dierenarts zal de vacht van de hond zorgvuldig onderzoeken, eventueel met een fijnmazige kam kammen, of een huidmonster afschrapen en onder een microscoop bekijken om te zoeken naar insecten of eieren.

2. Huidinfectie

  • Bacteriële infectie (pyodermie):Rode huid, kleine puisten, papels, korstvorming, haaruitval, onaangename geur, enz. Bacteriële infecties zijn vaak niet de "hoofdoorzaak", maar eerder secundair aan andere problemen, zoals een beschadigde huidbarrière (veroorzaakt door allergieën, endocriene problemen), vochtige huidplooien, trauma, enz.
  • Schimmel/gist infectie:De meest voorkomende is Malassezia-infectie, die vaak voorkomt in warme, vochtige gebieden (oren, oksels, tussen de tenen, lies), waardoor de huid vettig, rood en verdikt wordt, met een speciale geur en jeuk. Dermatofytose (meestal "ringworm" genoemd bij honden) kan ook haaruitval, schilfers en jeuk veroorzaken.
  • Hoe de dierenarts het controleert:De dierenarts kan een stukje tape op het huidoppervlak plakken, of een monster nemen met een wattenstaafje en dit onder een microscoop bekijken om te zien of er grote hoeveelheden bacteriën of gist aanwezig zijn. Bij vermoeden van ringworm kan een Wood's lamp onderzoek of een schimmelkweek nodig zijn.

3. Allergische reacties (Allergies)

Als parasieten en infecties zijn uitgesloten (of deze problemen steeds terugkeren), dan zijn allergieën een zeer belangrijk punt van verdenking. We zullen dit in het volgende deel in detail bespreken.

4. Andere mogelijke oorzaken

  • Endocriene aandoeningen:Bijvoorbeeld hypothyreoïdie, hyperadrenocorticisme (syndroom van Cushing), deze endocriene stoornissen kunnen leiden tot een dunne huid, haaruitval, vatbaarheid voor infecties, pigmentatie, enz., en soms ook gepaard gaan met jeuk.
  • Auto-immuunziekten:Minder vaak voorkomend, is het dat het eigen immuunsysteem van de hond huidweefsel aanvalt, wat kan leiden tot ernstige huidzweren, korstvorming, enz.
  • Voedingsproblemen:Een tekort aan bepaalde essentiële vetzuren, vitaminen of mineralen kan ook de gezondheid van de huid beïnvloeden.
  • Contactdermatitis:Een allergische of irriterende reactie op direct contact met bepaalde stoffen in de omgeving, zoals bepaalde planten, tapijtreinigers, badproducten, enz.

Focus op allergieën: veelvoorkomende symptomen en soorten hondenallergieën

Allergieën zijn een van de belangrijkste oorzaken van chronische, terugkerende huidjeuk bij honden. Wanneer een dierenarts parasieten en infecties heeft uitgesloten, zal hij meestal de mogelijkheid van allergieën overwegen.

VeelvoorkomendeSymptomen van hondenallergiekan omvatten:

  • Jeuk (Pruritus):Dit is het meest centrale en typische symptoom van allergieën! Honden kunnen constant krabben, bijten, hun lichaam wrijven of herhaaldelijk aan een bepaald gebied likken. De meest voorkomende jeukende gebieden zijn:Poten (constant likken van de tenen), buik, oksels, lies, oren (herhaaldelijk aan de oren krabben, schudden met het hoofd), gezicht (wrijven met het gezicht) en rond de anus.
  • Rode huid, huiduitslag:Vooral in gebieden met minder haar, zoals de buik, de binnenkant van de dijen, de oksels, enz., kan de huid rood zijn en zelfs kleine rode stippen of uitslag vertonen.
  • Terugkerende oorinfecties (otitis externa):Het oorkanaal is rood, gezwollen, heeft afscheiding, een onaangename geur, de hond schudt vaak met zijn hoofd en krabt aan zijn oren. Dit is een zeer veel voorkomend symptoom van allergieën, vooral voedselallergieën.
  • Haaruitval, verdikking van de huid, pigmentatie:Door langdurige, chronische jeuk en ontsteking wordt de huid geleidelijk ruw en dik (lichenificatie), de kleur wordt donkerder en het haar wordt dunner of valt zelfs uit.
  • Huid geur:Secundaire bacteriële of Malassezia-infecties veroorzaken vaak een onaangename geur van de huid.
  • Maag-darm symptomen (in een klein aantal gevallen):Sommige honden met voedselallergieën kunnen naast huid symptomen ook spijsverteringsproblemen hebben zoals braken, diarree of vaker ontlasting.

De belangrijkste soorten hondenallergieën

  • Omgevingsallergie (Atopic Dermatitis):Dit is het meest voorkomende type. Honden hebben een allergische reactie op bepaalde stoffen in de omgeving, zoalspollen (van bomen, gras, onkruid), huisstofmijt (verborgen in de woonomgeving), schimmelsporen, bepaalde planten, insectenenz. Deze allergie heeft meestal een zekereSeizoensgebondenheid(bijvoorbeeld symptomen die in een bepaald seizoen verergeren), maar als het allergeen het hele jaar door aanwezig is (zoals huisstofmijt), kunnen de symptomen ook het hele jaar aanhouden.
  • Voedselallergieën (Food Allergies):Honden hebben een allergische reactie op bepaalde ingrediënten in hun voeding (meestaleiwitten). Veel voorkomende voedselallergenen zijn onder andererundvlees, kip, zuivelproducten, eieren, soja, tarwe, maïsenz. De symptomen veroorzaakt door voedselallergieën zijn meestalNiet-seizoensgebonden, kunnen het hele jaar door voorkomen en kunnen gepaard gaan met spijsverteringsproblemen.
  • Vlooienallergie dermatitis (Flea Allergy Dermatitis, FAD):Een allergische reactie op het speeksel dat wordt geïnjecteerd bij een vlooienbeet. Dit is een veelvoorkomende oorzaak van intense jeuk bij honden, zelfs een incidentele vlooienbeet kan het uitlokken.

Hoe testen dierenartsen op allergieën? (How Vets Test for Allergies)

Als uw dierenarts vermoedt dat de huidproblemen van uw hond worden veroorzaakt door een allergie, zullen ze specifieke testmethoden aanbevelen op basis van de situatie om te proberen het allergeen te vinden.Maar begrijp dat er momenteel geen allergietest 100% perfect is, en alle testresultaten moeten professioneel worden geïnterpreteerd door de dierenarts in combinatie met de medische geschiedenis en klinische symptomen van de hond.

1. Eliminatiedieet (Elimination Diet Trial) - De gouden standaard voor het diagnosticeren van voedselallergieën

Dit is momenteel de meest betrouwbare methode omVoedselallergie bij hondente diagnosticeren of uit te sluiten. Het proces is vrij lang en vereist veel geduld en strikte uitvoering van de eigenaar:

  1. Strikt beperkt dieet:Onder begeleiding van de dierenarts kiest u een nieuw type eiwit- en koolhydraatbron dat de hond nog nooit eerder heeft gegeten (meestalVeterinaire receptvoer met gehydrolyseerd eiwitofBeperkt single-eiwit voer, of in speciale gevallen zelfgemaakt voer met één ingrediënt), envoer alleen dit ene type voer.
  2. Lang genoeg volhouden:Dit strikte beperkte dieet moet minstens8 tot 12 weken.
  3. Vermijd alle andere voedingsmiddelen:Tijdens deze periodemag absoluut nietde hond andere snacks, vleesrepen, kauwproducten, tandreinigingsbotten, fruit, groenten geven, en zelfs geen voedselresten van de grond laten likken, en ook geen medicijnen voeren die smaakversterkers bevatten (dit moet worden bevestigd met de dierenarts).
  4. Observeer veranderingen in de symptomen:Als de jeuksymptomen van de hond significant verbeteren na strikte naleving van het eliminatiedieet (meestal begint dit na 4-8 weken), dan is het zeer waarschijnlijk dat er sprake is van een voedselallergie.
  5. Provocatietest (optioneel maar aanbevolen):Om de diagnose definitief te bevestigen en de specifieke allergische voeding te identificeren, kan de dierenarts aanraden om, nadat de symptomen zijn verbeterd, om de 1-2 weken één voor één de voedselingrediënten die de hond eerder heeft gegeten weer toe te voegen om te observeren of de symptomen terugkeren. Als de symptomen terugkeren na het toevoegen van een bepaald ingrediënt, dan is het zeer waarschijnlijk dat dit ingrediënt het allergeen is.

2. Intradermale allergietest (Intradermal Allergy Testing, IDT) - Voornamelijk gebruikt voor omgevingsallergieën

Deze test wordt voornamelijk gebruikt omOmgevingsallergieën(atopische dermatitis) te diagnosticeren en allergenen te selecteren voor daaropvolgende desensibilisatiebehandeling. De dierenarts (meestal een dermatologie specialist) injecteert, in een verdoofde of onder narcose gebrachte hond, een kleine hoeveelheid van verschillende extracten van omgevingsallergenen (zoals verschillende pollen, huisstofmijt, schimmels, enz.) in de geschoren huid en observeert vervolgens of er op elke injectieplaats een rode en gezwollen reactie (kwaddel) optreedt. Het voordeel van deze methode is dat ze relatief intuïtief is, maar ze vereist hoge operationele eisen, stopzetting van bepaalde medicijnen en heeft weinig diagnostische waarde voor voedselallergieën.

3. Serum Allergie Specifieke IgE Test (Serum Allergy Testing) - Bloedonderzoek

Deze methode vereist alleen het afnemen van een kleine hoeveelheid bloed van de hond, die naar een professioneel laboratorium wordt gestuurd om de IgE-antilichaamniveaus in het bloed te testen voor specifieke allergenen (waaronder omgevingsallergenen en sommige voedselallergenen). Het voordeel is dat het eenvoudig en gemakkelijk te gebruiken is, weinig stress veroorzaakt bij de hond en over het algemeen niet wordt beïnvloed door kortdurend medicijngebruik. DeInterpretatie van de resultaten vereist echter grote zorgvuldigheid:

  • Positief staat niet gelijk aan klinische allergie:De detectie van IgE-antilichamen betekent alleen dat de hond "gevoelig" is voor die stof, maar het betekent niet noodzakelijkerwijs dat die stof de oorzaak is van de huidige klinische symptomen. Het is noodzakelijk om dit te beoordelen in combinatie met de feitelijke contactgeschiedenis en symptomen van de hond.
  • Resultaten van voedselallergenen zijn controversieel:Er is momenteel veel controverse over de nauwkeurigheid van bloedonderzoeken voor het diagnosticeren van voedselallergieën, en de resultaten kunnen over het algemeen alleen worden gebruikt als referentie voor het selecteren van een eliminatiedieet,en kunnen het eliminatiedieet niet vervangen.
  • Resultaten van omgevingsallergenen zijn nuttig als referentie:Voor omgevingsallergieën kunnen de resultaten van bloedonderzoek worden gebruikt als referentie voor het opstellen van vermijdingsmaatregelen of het selecteren van desensibilisatiebehandelingsschema's, vooral in gevallen waarin de hond niet geschikt is voor een intradermale test.

Tashikin biedt ookHond IgE allergie reactie teststrips (C. IgE Test Kits), een hulpmiddel voor dierenartsen dat is ontworpen om dierenartsen te helpen de totale IgE-niveaus in het lichaam van de hond of de IgE-status tegen specifieke allergenen snel te beoordelen als onderdeel van een uitgebreide diagnose.Leer meer over de diagnostische producten van Tashikin

Uiteindelijk zal uw dierenarts, op basis van de specifieke medische geschiedenis, symptomen, leefomgeving en verschillende testresultaten van de hond, een algemene beoordeling maken van de meest waarschijnlijke oorzaak en de meest geschikteHond allergietestmethode aanbevelen.

Rode en jeukende huid? De eerste stap is altijd een bezoek aan de dierenarts!

Nu u zoveel mogelijke oorzaken en testmethoden kent, zult u zeker beter begrijpen waarom we altijd benadrukken dat -De eerste stap, en de belangrijkste stap, bij het behandelen van huidproblemen bij honden, is altijd het zoeken naar de hulp van een professionele dierenarts!Probeer het niet zelf te behandelen omdat u denkt dat het "slechts een klein probleem" is of dat "internet zegt welke medicijnen effectief zijn". Een verkeerde diagnose en medicatie kunnen niet alleen de behandeling vertragen, waardoor de hond onnodig lijdt, maar kunnen ook ernstiger onderliggende ziekten maskeren of nieuwe problemen veroorzaken als gevolg van bijwerkingen van de medicatie.

Breng uw hond onmiddellijk naar een dierenarts, die u door een professioneel proces zal helpen:

  1. Controleer de huidconditie zorgvuldig,Op zoek naar tekenen van parasieten, infecties of andere afwijkingen.
  2. Voer de noodzakelijke onderzoeken uit,Zoals huidafkrabsels, trichogram, cytologische uitstrijkjes, schimmelculturen, enz. om infecties en parasieten uit te sluiten of te bevestigen.
  3. Begrijp de medische geschiedenis en leefgewoonten in detail,Evalueer de kans op allergieën.
  4. Beveel geschikte stappen voor de diagnose van allergieën aan op basis van de situatie,Zoals het starten van een eliminatiedieet of het uitvoeren van een allergietest.
  5. Stel ten slotte een gerichte, geïndividualiseerde behandelingsplan op,Dit kan medicamenteuze behandeling omvatten (zoals medicijnen om jeuk te beheersen, antibiotica, antischimmelmiddelen), medicinale shampoos met een speciale formule, strikt dieetbeheer, aanbevelingen voor omgevingsbeheersing of langdurige desensibilisatiebehandeling, enz.